De sloop van het Zwarteland, het oudste fabriekswijkje van Haaksbergen, staat op het punt te beginnen. Dit wijkje werd kort na de oorlog gebouwd voor de arbeiders van de Twentsche Kabelfabriek, en de bewoners genoten van de saamhorigheid en 'leven en laten leven' mentaliteit die er heerste. De verlaten huizen en leeggehaalde tuinen vertellen nu een triest verhaal van wat eens was.
Voor de bewoners van het Zwarteland is de aanstaande sloop een emotioneel beladen gebeurtenis. De herinneringen aan het verleden en de hechte gemeenschap die hier gevormd was, zijn onuitwisbaar. De buurt die ooit bruiste van leven, staat nu stil in afwachting van een onomkeerbare verandering.
De lokale gemeenschap van Haaksbergen kijkt met gemengde gevoelens naar de sloop van dit historische stukje erfgoed. De vraag rijst of er voldoende aandacht wordt besteed aan het behoud van de geschiedenis en de culturele waarde van het Zwarteland. De zorgen om de identiteit van de stad groeien met de naderende sloop.
Terwijl de sloopkogels klaarstaan, blijft de vraag hangen: wat zal er in de plaats komen van het Zwarteland? Wordt er ruimte gecreëerd voor nieuwbouw, of wordt de historische betekenis van deze plek zichtbaar geëerd? De toekomst van Haaksbergen zal onlosmakelijk verbonden zijn met de keuzes die nu gemaakt worden.
De bewoners en liefhebbers van de geschiedenis van Haaksbergen brengen een laatste groet aan het Zwarteland, voordat de sloop definitief aanvangt. De waarde van dit stukje verleden wordt met weemoed omarmd, terwijl het klaar is om plaats te maken voor een nieuwe bladzijde in de geschiedenis van de stad.